kullanılmışlık duygusu

bazılarını kindar bir insana çevirir.

hayatımda yapmadığım şeyleri yapmama sebep oldu. herkes haketti bende hakettim o da.

çok kötü bir his. önce insan hem kendinden hem de bütün insanlardan nefret ediyor. sonra yaşama sebebini sorguluyor. akabinde ise herkesi ve her şeyi bırakıp kaçmak, uzaklara gitmek istiyor. sonuç olarak sahte tebessümü yüzümüze maske yapıp hiç bir şey olmamış gibi büyük bir ikiyüzlülükle hayatımızı devam ettiriyoruz. i̇ğrençsin pis yaşlı dünya.

ortaokul ve liseyi düşündüğümde içime oturan duygu. ulan ne çok kullanmışlar beni ya düşündükçe kötü oluyorum. üstünden kaç sene geçti ama tabi o zaman yanımdaki insanları kör olmuş derecede sevdiğim için farkedemedim. belkide o zaman yanımda başka kimsem olmadığı için onları öyle kör olmuş derecede sevmişimdir bilemiyorum...

kullanıldığını farkedince bi süre kendinle başbaşa kalıp zekanı sorgulamaya başlıyosun ben buna bu özgüveni nasıl vermişim diye. bi bakımdan da insanlara vermen gereken değeri farkediyosun daha mantıklı ve büyümüş olarak hayata devam ediyosun.

şu ana kadar yaşamış olduğum tüm kötü duyguları sollar. yapılmış olan hatalara saflık mı denir yoksa salaklık mı bilmiyorum. olaylar öyle ya da böyle geçip gidiyor ama sen kendinle kaldığın her an nefret ediyorsun. garip, nasıl anlatacağımı bilemiyorum.

saatlerce küfür etmeyi beraberinde getirir

kullanıldığını bildiğin halde vazgeçememekten daha iyidir

bittiğinde acı verir ama yavaş yavaş geçer. olric diyor ya hani.. geçer elbet efendim; bazısı teğet geçer, bazısı deler geçer, bazısı deşer geçer, bazısı parçalar geçer. ama mutlaka geçer. mutlaka geçer..

kendinden eksilttiginle kalıyorsun sadece

peçete gibi hissetme durumudur,allah sabır versin

hayatım dile gelse bu cümleyi kurar. bahar geldi, çiçekler açtı ben günde 10 saat ders çalıştığım için insan yüzü görmüyorum. karşılığını alıyor muyum?, koskoca bir hayır. ömrümü yaşamadan tamamlayacağım galiba,özür dilerim kendim.

en güzel duygularin yerini ofke kin ve pismanliga birakmasiyla sonuçlanir ve etkisi uzun surer

ailenden birisi gibi gördüğün, hissettiğin insanın sana kusursuzca rol yapması, kullanması, kendini sevdirmesi ve en sonunda aşağılayıp, küfredip hayatından çıkarması. kendini mi yakarsın karşındakini mi? yoksa içindeki hisleri hala yakamayıp günden güne yanmayı mı beklersin? ki zaten sen de o olmuşsundur. bu ne biçim bir paradokstur?

önem verdigin biri tarafından bu duyguyu hissedince zaten kullanılmış olman yetmiyormuş gibi kendini saf küçümsenmiş hissetmek ...

sık sık hissettiğim duygudur 5 dk ya bir falan

iyi niyetinizin suistimal edildiğini hissedersiniz. sonra da iyi niyetli olmamaya karar verirsiniz ve kendiniz için bunu yaparsınız. böylece bir iyi niyetli insanı daha yitirir bu dünya

uzun zamandır hissetmediğim duygu. kullandım sananlara sonda küçük süprizler yapıyorum. gözünüzü açın.

allah göster misin

her şeyin farkına varırsın bir nefret bürür seni. i̇ntikam almak bile istemezsin. bırak yaşasın o sürüngen hayatını dersin. sen yenilmedin dersin kendine. akıllanırsın.

booomboook duygu booomboook. ne söylesen bu duyguyu tam olarak ifade edemezsin. küfürler etsen yetmez. için soğumaz. nefretin dinmez. yaşattığınızı yaşamadan ölmeyin.

i̇lginç ama farkındayım bazılarının sadece ne kadar alçalabileceklerini izliyorum çekilip içime, kendilerini çok mu zeki zannediyorlar acaba bunu yaparken ? öz saygılarınız nerede !! başınızı yastığa nasıl koyuyorsunuz ağırlık yapmıyor mu kötülükleriniz vicdanınız !! saf olabilirim ama rahat bir vicdanım var benim uyurken sayın pek zeki insancıklar(!)

sigara otlanan arkadaş

aptal olmayın kullandırtmayın kendinizi. arsızlık kazanır.

kendisi çalışmayıp sağdan soldan aldığı kopyalarla okul bitiren kişinin çalışana hissettirdiği duygudur.

farkına varmak bence en beteri her şeyin bir hiç olduğunu anlıyorsun en sonunda

çok iğrenç bi duygu lan insanın ruhunda yaralar bırakıyor bu. hele kullanan insan bir de değer verdiğiniz biriyse bu yaralar daha da derin oluyor. i̇lk entry'de dendiği gibi insanı kindar birisine çeviriyor zaten akrep burcu olmam da üstüne tuz biber oldu. ama ona teşekkür etmek istiyorum insanların nasıl olduğunu hatırlattığı için.

adına hayat denilen dersin müfredatında hatrı sayılır bir bölümü parselleyen, vermesi zorunlu olan kredisi yüksek bir konudur. bu konuyu veremezseniz mezun olamazsınız. okuldan atarlar. en düşük cb almanız gerek.

kötü gün dostu olanların taşımakla yükümlü olduğu duygu.

saflıkla salaklık arasında gider götürür ve yorar insanı.

arada oluyor

yürüyordum canım sıkıldı ondan aradım (bkz: böyle puşt gibim ibne gibim bir şey )

üniversiteden bir arkadaşım geçen sene kaldığı yurttan eşyalarını almak için farklı bir şehirden gelmişti. geldiği sabah bana mesaj attı görüşelim diye, tamam dedim görüşelim. kendisini yurttan valizleriyle aldım, kahvaltı yaptık ve bir arkadaşının evine bıraktım. bu sene yine geldi, ama bana hiçbir şey söylemedi. bu sene ne bir eşyası var ne de başka bir şeyi. kullanılmışlık duygusunu iliklerime kadar hissediyorum.

insanlar arasinda cikar iliskisinden baska bir sey olmadigi farkedildigi andan itibaren pek de koymayan duygudur severiz